.

گریه برای تمام آرزوهای از دست رفته و رویاهای نابود شده درونم... 

کلا ناف ما رو با بیچارگی بریدن مطمعنم 

گاهی اونقدر مشکلات به آدم فشار میارن که با خودت میگی خو تهش که چی؟ دیگه واقعا خسته شدم از اینکه بد پدرمو گفتم. دیگه نمیگم باز این سری چی شده و چیا  شنیدم که من این وقت صبح توی کتابخونه دارم پست میزارم .شمام ازم نپرسین. 

واقعا چرا خدایا ؟ 

برای الف هم کامنت دادم سر بسته گفتم که اگه یروز خاست بفهمه ته این کنکور جی شد، بفهمه که من یه آدم تمام شده ام که همه هدفامو دارم خاک میکنم و دیگه بلند شدنی نیستم بالاخره یه روز میبینش امیدوارم بتونه منو ببخشه  که تهش هیچی نمیشم و زحمتاشو هدر دادم بهترین رفیق مجازیم ...

خدایا تو هم نمیخای نه، یعنی تو هم دوس  نداری؟؟  چرا خب؟؟؟ چی بگم آخه من.

بیشترین فشار رومه. 

کلا مشکل اینه که من کنکور دارم آره؟ ؟مشکل اینجاس واقعا؟؟ باشه نخاستیم پیشکش اصن. 

حالم بهم خورد بس که اینجا غم نامه نوشتم.  

حرفام...