دوراهی...

توی دوراهیه خیلی بزرگی گیر کردم...نمیدونم چیکار کنم...موندم توش...خدایا خودت راهه درستو بهم نشون بده...واقعا حس بدیه که ادم سر دو راهی گیر کنه اونم دو راهی که بحثه رابطه ای باشه که باید اخرش به ازدواج ختم بشه...نمیدونم چیکار کنم...میترسم از پسش بر نیام ...من یجوری بزرگ شدم و تربیت شدم که خیلی با اون متفاوته...من خیلی چیزا واسم عادیه اما واسه اون همون چیزا بدترین کاره دنیاس...دوس ندارم رابطه ای رو شروع کنم با کسی چون همه ی رابطه ها اخرش با ناراحتی تموم میشه....مخصوصا رابطه ای که یکی از طرفین عاشق باشه و اون یکی نباشه....اگه حداقل فقط بحثه دوست پسر و دوس دختری بود ادم نگران نبود چون دوستی یعنی فقط دوسته و زیاد قرار نیست به ازدواج ختم بشه....همون دوستی بهتره چون بعدش حداقل ادم زیاد دلش نمیسوزه وقتی همه چیز تموم شداما منه دیوونه اهلش نبودم و نیستم ...اما رابطه هایی که قراره به ازدواج ختم بشه خیلی سختن...مخصوصا اگه فامیل باشه...مخصوصا اگه خیلیا بدونن که اون تو رو میخاد واسه همسر بودن....من خیلی بچم میترسم اشتباه تصمیم بگیرم بعد پشیمون بشم...میترسم از پسش برنیام و طرف مقابل ضربه بخوره...میترسم اون با گیر دادنا و غیرت بازیاش جلوی پیشرفت و درس خوندن و لذت بردنم از زندگی رو بگیره اخه خودش گفت من اینجورم الان میگم که بعد نگی نگفتم...منم گفتم باید فکر کنم...خدایا خودت کمکم کن نمیدونم چیکار کنم واقعا...

حرفام...